Czy Twoje dziecko czasami się czegoś boi? Każde dziecko miewa jakieś lęki… Niektóre z nich są dla nas dziwaczne lub nawet absurdalne. Nie jest o nich łatwo rozmawiać z dzieckiem i je wyjaśnić. Nie oczekuj, że Twój szkrab Ci racjonalnie i logicznie wyjaśni o co chodzi. Dla dzieci są one jednak bardzo rzeczywiste i mogą na nie nawet bardzo mocno wpływać.
Przykłady możnaby mnożyć i każde dziecko jest inne. Czasami wydaje się, że w ciemnościach w szafie czai się potwór, odkurzacz wydaje się być czymś groźnym, stary zegar tak dziwnie tyka, jakby coś w nim było. Dzieci boją się lekarzy, złych snów i wielu, wielu innych równie groźnych spraw. Jak się jest malutkim – świat może się wydawać taki ogromny i groźny!
W takich sytuacjach bardzo może pomóc bajka opowiedziana przez Mamę lub Tatę!
Poczuj się na chwilę jak mały szkrab… Wyobraź sobie, że spokojniutko leżysz sobie w ciepłym łóżeczku… Jest wygodnie i miękko… Jest Ci dobrze i nic Ci nie grozi… A ktoś komu ufasz opowiada spokojnym głosem historię, która wydaje się być znajoma. Jakieś dziecko, trochę takie jak Ty, miało podobne kłopoty jak Ty. I tak samo się na początku bało, płakało i chciało uciekać… Ale okazało się, że to czego się tak bardzo bało – wcale nie było takie straszne… I to dziecko poradziło sobie z tym i cieszyło się tak bardzo. I było bardzo dumne z siebie… I Mama i Tata były z niego takie dumne… Czy to nie wspaniałe?
Takie bajki to świetne lekarstwo na kłopoty wielkiego świata, które zdają się przerastać Twojego szkraba. Niektórzy mówią na nie – bajki terapeutyczne. Poczytaj o tym o tym, jak tworzyć bajki terapeutyczne – by jak najbardziej pomagały.
Czy chcesz bajeczkę dla Twojego dziecka?
Chciałbym napisać też konkretny przykład takiej bajeczki. Jednak każde dziecko jest inne i każdy kłopot jest inny. Napisz w komentarzu poniżej – z czym boryka się Twój szkrab, a ja z chęcią napiszę bajeczkę specjalnie dla niego. Ewentualnie możesz mi to wysłać bezpośrednio w emailu – pkp01 (@) o2.pl.
Notka z 15-marca: Zgłosiła się do mnie kochająca Mama sześciolatka – Eryka. Pracuję nad bajką specjalnie dla niego. Poczytaj o pracach nad tą bajką i sytuacji Eryka. Opisuję to by pomóc rodzicom w przygotywaniu własnych bajeczek.
Witam. Jest u mnie mój 7,5-letni siostrzeniec Hubert. Wie,że jego tata jest w szpitalu i jest bardzo chory. Prawda jest taka, że jego tata umiera. Lekarze nie wiedzą, ile dni,tygodni życia zostało. Hubert codziennie dzwoni do mamy, opowiada jej o swoich przygodach, pyta, czy tatuś już wyzdrowiał. Przez cztery dni, które spędził ze mną, swoim wujkiem i trzema kuzynkami jest radosny i przez większość część czasu udaje nam się oderwać go od smutku. Ale chciałabym go choć troszkę przygotować na śmierć taty. Jego mama prosi mnie, by nie mówić Hubertowi, frazesów w stylu ” tata wyzdrowieje”, ale również, by nie mówić mu prawdy. Jest matką, więc szanuję jej decyzję. Ale wydaje mi się, że bajka terapeutyczna mogłaby pomóc…
Dzień dobry Pani Gosiu,
Strasznie mi przykro z powodu sytuacji Huberta, jego Taty i całej rodziny. Trudno wyobrazić sobie jak ciężko musi być Wam z tym. Dodatkowo tak młodemu chłopakowi. Dobrze, że ma wsparcie w Pani i Pani rodzinie. Na stronach znajdzie Pani bajkę o chorobie i śmierci w rodzinie – Amelka i motyle (http://bajki-zasypianki.pl/choroba-w-rodzinie/). Nie powinno być problemem, że bajka jest o dziewczynce i babci. Jest po to by oswoić z tak trudnym tematem jak choroba, przemijanie i śmierć. Życzę siły i spokoju!
Pozdrawiam,
Paweł Księżyk
Witam. Serdecznie proszę o stworzenie Bajki dla Mojego Syna Ignasia który ma 4 lata, od września chodzi do przeszkola i od początku ma problemy z wejściem do swojej sali przedszkolnej. Pod sala jest płaczliwy lub agresywny, bywa, ze jest zabierany przez Panią pomocnice z grupy bo żadne tłumaczenia i umowy pod sala nie maja racji bytu. Jestem bezradna. Pani Nauczycielka zgłasza, ze po takim wejsciu jest smutny do 5 minut a później zaczyna się bawić nie zawsze zachowując się tak jakby Pani chciała, dostaje tam czasem kary i mówi, ze nie lubi swojej Pani. Problem nie mija, a ja nie wiem jak Dziecku pomóc? Jak na Niego wpłynąć, żeby te rozstania były inne rano. Może Bajk pomoże..
Witam serdecznie, mam syna, który skończył 9 lat a mimo to uwielbia jak czytam mu bajki, w tym również bajki zasypianki 🙂 Jednak nie o tym chciałam napisać, otóż, ponieważ uważam,że czytanie bajek jest bardzo ważne i pomaga na wiele trosk i smutków, chciałabym zapytać o bajkę dla chłopca który ma już 8 lat a nie odzywa się ogóle w szkole. W domu normalnie rozmawia ze starszym bratem i rodzicami ale gdy poznaje nowych ludzi bardzo ciężko mu się otworzyć. Rodzice nie dają sobie z tym rady, chłopiec ma zostać przeniesiony do innej szkoły z tego powodu, iż nie odpowiada na pytania nauczycieli i kolegów. Czy mogłabym polecić mu jakąś bajkę? Uwazam, że jest to bardzo fajny chlopczyK , potrzebna mu jest tylko bardzo przyjazna osoba do pomocy. Proszę o napisanie bajki o dziecku, które nic nie chcę mówić poza domem. Dziękuję i pozdrawiam.
Dzień dobry Pani Weroniko!
Bardzo się cieszę, że bajki zasypianki się podobają! Co do 8-latka. Jego przypadłość nazywa się mutyzmem wybiórczym. Sporo informacji na ten temat są na stronie: http://mutyzm.pl/ Spodziewam się, że istnieją bajki terapeutyczne tego dotyczące, ale niestety ich nie znam.
Pozdrawiam!
Witam mogła bym prości ze byś napisał bajkę dla mojej córeczki Amelki dwa miesiące straciła swojego tatusi szukałam bajek ale nie mogę nic znaleść
Witam, bardzo prosze o bajke dla 4 letnich blizniakow, Michal i Mateusz o smierci, o zamieszkaniu w niebie ( poszlam w tym kierunku) miesiac temu umarl ich tata i moj maz, znienacka.byli bardzo zwiazani z nim, czesto mowia o nim, pytaja po co poszedl tam mieszkac i czy nie wroci jednak do domu.chcialabym im to wyjasnic w najlepszy mozliwy sposob
Witam, mój 6,5-letni synek od roku zmaga się z lękiem. Boi się patrzeć na osoby noszące aparat na zębach. Ten lęk czy też fobia bardzo komplikuje mu życie, bo kilka osób z jego bliskiego otoczenia właśnie nosi aparat ortodontyczny. Próbowaliśmy o tym z synkiem rozmawiać, tłumaczyć, ale logiczne tłumaczenie tu nie skutkuje. Czy jest jakaś bajka, która mogłaby pomóc? Z góry dziękuję za pomoc. Bardzo lubimy Pana bajki. Pozdrawiam.
Witam.Moja siostre ma syna..ktory w nocy nie spi.budzi sie ,wyupia oczy I opserwuje co sie dzieje..siostre nie woe co ma Robic.to sie Zdarza czesto Ze on nie spi.przy nim nie mozna opowiadac zadnych strasznych historii ,bo to powoduje Ze jego wyobraznia szaleje..czy ma pan pomysl jak mu pomoc.on nawet nie more czytac zlych ksiazek…prose o rade..moj email…..Agnieszkapt@yahoo.com…Dziekujemy.
niestety nie moge wyslac mejla na podany adres. czy moge dostac wlasciwego mejla. pozdrawiam
Witam Pani Gosiu,
Skontaktowała się Pani przez formularz na stronie i już na pytanie odpowiedziałem.
Pozdrawiam!
Witam. Mam prośbę o napisanie bajki. Mój synek ma 2,5 roku. Jestem samotna mamą, swojego taty nie zna i najprawdopodobniej nie pozna. Jest otoczony przez kochających dziadków, ciocie i wujkow ale zauważyłam, że zaczął interesować się jak inne dzieci wołają ?tato?. Jeszcze o to nie zapytał ale po jego buzi widzę, że rodzi się w nim pytanie ?dlaczego inne dzieci mają tatę a ja nie?. Chciałabym się do tego jakoś przygotować, tymbardziej ze nie chce mu kłamać ze jego tata nie żyje albo wyjechał. Kiedyś oczywiście mu to wytlumacze ale myślę, że narazie mądra bajka byłaby idealna. Bardzo proszę o pomoc.
Bajkę o wizycie u dentysty znajdzie Pani tutaj:
http://bajki-zasypianki.pl/dentysta-dzieci
Pozdrawiam!
Witam, jestem mamą 8 letniej ANi , która panicznie boi sie dentysty. Prosze o bajkę , opowieśc dla niej. Na proste bajeczki jest już zbyt duża.
Szukalam ale nie znalzlam …. Moja corcia boryka sie z problemem mowienia .Pod wzgledem rozwojowym wszystko jest ok , ma wspanialy sluch , z wiezadlami pod jezykiem tez nie ma problemu jednak problem jest 3 lata temu uslyszalam prosZe sie nie martwic bedzie dobrze mowienie przyjdzie z czasem no i tak minelo 3 lata a mowienie mojej corci stanelo w miejsu . Moze jakas bajka na to poradzi ? Wszystkiego trzeba sprobowac bede bardzo wdzieczna
Witam!
Jestem mamą 6,5 letniej córeczki, z którą będę musiała niedługo przeprowadzić rozmowę o śmierci. Jej ojciec a mój mąż jest nieuleczalnie chory na raka. Przeraża mnie myśl o tym co się niedługo wydarzy, nie wiem czy będę umiała sobie sama z tym poradzić a co dopiero wyjaśnić to dziecku. Bardzo proszę o pomoc w tej trudnej sytuacji.
Witam czy jest gdzieś w Pańskich bajeczkach pomocna by pomóc mojemu synkowi (3latka) ?Po kilku moich wizytach w szpitalach ,pomimo tłumaczenia , uspokajania i odwiedzin , bycia w tym czasie z mężem synek ma lęki . Bardzo to przeżył, od tamtej pory chodzi za mną jak drugi cień, będąc w domu sprawdza czy ja na pewno nigdzie nie poszłam.W ogrodzie jest tylko wtedy gdy ja jestem , w domu zagląda do pokoju…i tym podobne zachowania są codziennie ,Bardzo proszę o odpowiedź.
witam,jestem mama 3 letniej coreczki Izabeli, nie potrawię corce wytłumaczyc dla czego jestesmy same, gdy coreczka miaaroczek ojciec jej zostawila nas, od tamtej pory ani razu sie coreczka nie zaintereowal nie zadzwonil,nie mamy zadnego kontaktu ani niw wiemy gdzie przebywa, rozpad naszego malzenstwa byl spowodowany jego agresja i licznymi zdradami. ja z coreczkanadal jestesmy same,aojciec jej utworzył kolejnąrodzinę i ma kolejne dzieci, no i właśnie jak dziecku o tym powiedziec,zeCorka nie jest jedynaczk,a a ze gdzies po świecie chodząjej bracia i siostry……prosze opomoc
Witam serdecznie
Jestem Mamą 6letniej Patrycji,która ma fobie na psy.Jak była mniejsza 2,5latka biegał do niej pies,nie pałał radoscią.wziełam córke na recę,która dygotała ze strachu.Własciciel psa krzyczłą z daleka „on nic nie zrobi,jest łagodny”trzymajac w reku smycz i kaganiec.od tamtej pory jak widzi psa serduszko trzepocze jej jak koliberkowi i sie trzęsie.Jeśli jest możliwość napisania bajki terapeutycznej z góry dziekuje.
Witam serdecznie
problemem naszego 3,5 letniego Szymka jest to że nie lubi się brudzić i utrudnia mu to często życie i zabawe, nie chce zjeść czegoś nawet bardzo pysznego bo wie że ubrudzą mu się ręce, nie chce malować palcami, ugniatać ciasta na ciasteczka itp. nie lubi też guzików w ubraniach, nawet nie lubi gdy ja mam na sobie coś z guzikami, prawdopodobnie nie jest to objawem nadwrażliwości i pani psycholog poradziła aby poczytać bajki terapeutyczne, sama nie umiem nic stworzyć, bardzo prosiłabym o pomoc
dziękuje i pozdrawiam
Witam serdecznie,
Moj najstarszy synek Oliver ktory ma 5 lat i 7 m-cy ma mozna powiedziec obsesje na punkcie wygrywania wszystkiego co mozliwe i nie tylko rywalizacja z mlodszym bratem ale poprostu z kazdym. Gdy nie wygrywa strasznie sie denerwuje i juz wiecej nie jest zainteresowany zabawa. Bardzo mnie to martwi ze wszystko dla niego jest kwestia wygrywania(nawet kto pierwszy zje, wyjdzie z wanny czy otworzy drzwi.) Warto dodac ze Oli jest ogolnie niesmialym i bardzo wrazliwym dzieckiem dlatego porazke przezywa ze zdwojona sila pomimo wielu staran z naszej strony i unikaniem zabaw typu ” kto pierwszy…”
Olus bardzo lubi sluchac bajki a wiec pomyslalam ze moze odpowiednia bajka by nam pomogla.
Dziekuje i pozdrawiam serdecznie
P.S. Jestem przekonana o wartosciach terapeutycznycch Panskich bajek gdyz dzieci zasypiaja spokojnie a mlodszym synek przestal moczyc sie w nocy. Serdecznie dziekuje
Jeżeli chodzi o skłonność do rywalizacji to wiek 5-7 lat jest bardzo typowy dla dzieci. Wtedy czują swoje wzrastające możliwości i chcą ciągłego ich sprawdzania. Oczywiście nie zawsze wygrywają a ze frustracją niezbyt dobrze sobie radzą. Sugeruję więc tak jak do tej pory – unikać porównywania i wywoływania takich klimatów i spokojnego czekania. Proszę pamiętać, że chęć rywalizacji nie jest sama w sobie zła. Jestem przekonany, że sytuacja już niedługo się uspokoi.
Pomóc może też bajka o Franku gdzie jest mowa o dziecku nieśmiałym, które frustruje poczucie, że nie zawsze jest najlepsze:
http://bajki-zasypianki.pl/bajki-o-dinozaurach
bardzo proszę o bajkę dla 5,5 letniej Magdusi, która jest nieśmiałą dziewczynką i bardzo boi się, że źle wypadnie, pomyli się przy odpowiedzi i narobi sobie wstydu. Magda jest wrażliwą, troskliwą i mądrą dziewczynką, lubi rysować, śpiewać i tańczyć i robi to naprawdę dobrze, ale nie odważy się pokazać nikomu swoich umiejętności bo boi się potencjalnej porażki. Magdusia bardzo przeżywa wszystkie swoje potknięcia, a właściwie to bardziej są to sytuacje które ona interpretuje jako porażki np. ŁAGODNE zwrócenie przez kogoś uwagi, żeby czegoś nie robiła. W przedszkolu w czasie zajęć zwykle zna odpowiedzi na zadawane pytania, ale nie zgłasza się do odpowiedzi, a zapytana wprost mówi najciszej jak tylko się da. Kiedy ktoś dorosły (mniej znany niż ukochane ciocie i wujkowie) pyta ją o coś robi minę, podobną do naburmuszonej i chowa się za mamę, lub głosem dwulatka mówi „mama” „”tylko z tobą chcę być mamusiu” … Madzia trudno nawiązuje relacje z rówieśnikami – po 3 latach chodzenia do przedszkola ma kilka przyjaciółek, ale na nowe znajomości trudno ją namówić. Zaczepiana przez obce dzieci na placu zabaw odchodzi, robi uniki. Tymczasem w relacjach z rodzicami jest błyskotliwą dziewczynką, która pięknie się wysławia i ma ciekawe spostrzeżenia. Od zawsze była chwalona, wspierana, a mimo to od najmłodszych lat wygląda to podobnie. Chciałabym bardzo wesprzeć ją bajką, najchętniej niejedną (bo bajki /książki chłonie w dowolnych ilościach) .Bardzo dziękuję za pomoc. Chętnie odpowiem na dodatkowe pytania. Z niecierpliwością czekam na bajkę. Pozdrawiam
Zbieram się od jakiegoś czasu do napisania kolejnej bajki o nieśmiałości. Tymczasem jest: http://bajki-zasypianki.pl/niesmialosc-u-dzieci Pewnie ją już Pani znalazła.
Tutaj jeszcze dodaję dwie uwagi pozabajkowe:
Chwalenie, wspieranie – bardzo ważne
Ważne jest to by chwalić, ale ważne jest by chwalić za odpowiednie rzeczy. To jest dość nieoczywiste i mi samemu zabrało trochę czasu zanim to dobrze zrozumiałem. Nie chwalmy za osiągnięcia lub cechy, nie chwalmy mówiąc – „jesteś najlepsza”, „jaka ty mądra jesteś” itp. Chwalmy za dążenie do bycia jak najlepszym. Chwalenie za osiągnięcia lub cechy często powoduje, że dzieci mogą czuć się wystawione na świecznik i nawet obawiać się konfrontacji z rzeczywistością. Nie jest to motywacją do bycia jak najlepszym.
Czyli – jeżeli córka pięknie pokolorowała kolorowankę.
Zamiast – „Jak ty pięknie rysujesz! Będzie z Ciebie malarka!”
Lepiej – „Obrazek wygląda świetnie! Widać jak bardzo starałaś się by dokładnie pokolorować i nie wyjść za linię. Fajnie dobrałaś kolory”
Niech Pani poprosi Magdę by jej się coś nie udało
Magda boi się porażki. Robienie błędów to część życia. Niech z rozmysłem zrobi błąd i zobaczy co się stanie. Jak ja się kiedyś uczyłem jeździć na nartach to pierwsze co mój górol-instruktor mi dał to nauka wywracania. Mam się wywracać. Większość ludzi boi się wywracania, ale nie nauczymy się jeździć bez tego. Więc z rozmysłem wywracajmy się! Tutaj też – niech ona wie, że może robić błędy. Niech się tego nauczy dając sobie za zadanie robienie tych błędów. Wymyślcie (najlepiej wspólnie) co to ma być i postarajcie się robić to na wesoło.
Może spiszę kiedyś te rady jako osobny tekst na zasypiankach.
Witam,
podpisuję się pod prośbą o bajkę o nieśmiałości. Opis zachowania 5,5 letniej Magdy dokładnie opisuje również moją 3,5 Natalkę. Bajka o słowiku bardzo jej się podobała, czasem próbuję wymyślać coś własnego, ale chciałabym skorzystać też z nowych pomysłów. Czekam więc z niecierpliwością na nową bajeczkę dla nieśmiałych pociech. Z góry też z nią dziękuję!
Powstała kolejna bajka o nieśmiałości:
http://bajki-zasypianki.pl/bajki-o-dinozaurach
chciałabym bardzo poprosić o bajkę terapeutyczną , która mówi o pająkach . moja siostrzenica Agatka ma 4 lata i bardzo boi się pająków i ?dziadów ? ? nie wiadomo skąd , zaczęła bać się i pytać o pająki czy wspomniane dziady . chciałabym pana poprosić o taką bajkę , którą by chętnie słuchała .
ciocia Gosia
Bajka o pająkach jest niezbędna!! Sama mam na ich punkcie fobię, choć trzymam się w ryzach przy dziecku. Nie pomaga zabawka pajączek, Mam nawet zegarek po którego cyferblacie jako sekundnik chodzi mały pajączek (to moje oswajanie leku). Czekam na bajeczkę 🙂
moja prawie 7-letnia córeczka ma problemy ze spaniem.Budzi się każdej(dosłownie każdej) nocy, przychodzi do naszego pokoju i albo CHCE POŁOŻYĆ się z nami albo żeby mama albo tata poszli się z nią położyć(do jej pokoju). Mówi że boi się że ktoś chodzi po korytarzu albo kuchni. Często też nie chce sama zasnąć wieczorem z tego samego powodu.
Witam trafiłam na tą stronę ponieważ szukam bajki dla dziewczynki Kasi, która ma problemy z zasypianiem. Była ofiarą przemocy i teraz jej się często śni. Kasia ma swojego ulubionego misia który się nazywa Przytulak. Jeśli byłaby mi wstanie pan pomóc byłabym wdzięczna. Obecnie Kasia jest u nas w rodzinie zastępczej.
Witam Pani Kasiu,
Jestem pełen podziwu dla rodziców, którzy prowadzą rodziny zastępcze. To ważna i trudna rola i pomoc dla często bardzo skrzywdzonych przez los dzieci. Jeżeli jeszcze wykazują tak wielką troskę o nie jak Pani – zasługują na najwyższe uznanie i pomoc. Dlatego bardzo chciałbym Wam pomóc!
Tak jak czytam co Pani napisała o Kasi i jej przeżyciach to problem wydaje się na tyle poważny, że może warto zapytać psychologa. Jeżeli chodzi o pomoc w zasypianiu to bajki Zasypianki na moim blogu są w tym bardzo skuteczne. Proponuje dwie bajki o Amelce. Jeżeli chodzi o pozbycie się koszmarów to dobra bajka może w tym pomóc, ale nie zalatwi wszystkiego.
Biorąc to wszystko pod uwagę… Z chęcią spróbowałbym napisać specjalnie dla Was bajkę terapeutyczną. Do tego jednak potrzebuję dowiedzieć się od Pani o wiele więcej o małej Kasi. Jeżeli chce Pani pomóc w napisaniu tej bajki dla Kasi – proszę wysłać kontakt do siebie na mój email pkp01 (@) o2.pl.
Pozdrawiam!